Choć choruje na nią około 380 milionów ludzi, z czego tylko w Polsce około 2 milionów, to wciąż nie budzi w nas takich obaw jak np. nowotwory. Tymczasem Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc stanowi bardzo poważne i narastające zagrożenie dla zdrowia, będąc jedną z najczęstszych przyczyn umieralności. Każde podejrzenie POChP wymaga konsultacji z lekarzem, a w uzasadnionych przypadkach także pogłębionej diagnostyki, o czym więcej przeczytasz w naszym artykule.
Czym jest Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc?
Jest to poważna choroba układu oddechowego, która rzutuje na funkcjonowanie całego organizmu, stąd też współcześnie klasyfikuje się ją do kategorii chorób ogólnoustrojowych. POChP wywołuje długotrwała ekspozycja na szkodliwe czynniki środowiskowe, takie jak pyły, gazy i dym tytoniowy.
Choroba charakteryzuje się trwałym ograniczeniem przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe oraz stałą obecnością narastających objawów, takich jak przewlekły kaszel, odkrztuszanie plwociny, męczliwość czy duszność.
To jest ważne:
POChP prowadzi do nieodwracalnych zmian w miąższu płuc i w naczyniach płucnych, dlatego jest to choroba, której nie można wyleczyć. Poddaje się natomiast leczeniu i profilaktyce, do czego jeszcze wrócimy w naszym artykule.
Globalne zagrożenie
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest jedną z najczęściej diagnozowanych i jednocześnie najgroźniejszych chorób układu oddechowego. Według Światowej Organizacji Zdrowia, do 2030 roku POChP będzie trzecią najczęstszą przyczyną umieralności, a liczba spowodowanych nią zgonów w ciągu dekady wzrośnie nawet o ponad 30%.
Tak złe prognozy są związane przede wszystkim z rosnącą liczbą przypadków choroby, jak i z faktem, iż wciąż jest ona późno diagnozowana. U wielu chorych podejrzenie POChP pojawia się dopiero w momencie, gdy objawy są na tyle nasilone, że uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.
Kto choruje na POChP?
Można wyróżnić kilka podstawowych grup ryzyka tej choroby. Największą tworzą osoby używające wyroby tytoniowe, w tym narażone na długotrwałe bierne palenie. Nikotynizm odpowiada za 9 na 10 przypadków Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc, dlatego rzucenie palenia jest najważniejszym elementem profilaktyki.
Chorują jednak nie tylko osoby palące m.in. papierosy. Coraz więcej przypadków POChP może mieć związek z zanieczyszczeniem powietrza – toksyny znajdujące się w smogu, przede wszystkim tlenki azotu, stanowią bezpośredni czynnik ryzyka tej choroby.
Zwiększone prawdopodobieństwo zachorowania dotyczy również osób pracujących w warunkach zanieczyszczenia powietrza: górników, hutników, metalurgów, pracowników budowlanych, operatorów maszyn, rolników, mechaników samochodowych, ale też sprzątaczek, fryzjerów czy kosmetyczek.
Podejrzenie POChP – nie lekceważ tych objawów
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc charakteryzuje się występowaniem stopniowo narastających objawów, które początkowo mogą przypominać symptomy np. infekcji wirusowej, przemęczenia czy chorób układu sercowo-naczyniowego. To dlatego tak trudno się ją diagnozuje.
Każda osoba znajdująca się w grupie ryzyka i mająca powyżej 40 lat, powinna zwracać uwagę na wszelkie niepokojące objawy mogące budzić podejrzenie POChP. Są to przede wszystkim:
- Przewlekły kaszelniemający charakteru napadowego, nasilający się rano i wieczorem oraz pod wpływem czynników drażniących (np. kurzu czy dymu tytoniowego);
- Narastająca duszność, zarówno wysiłkowa, jak i spoczynkowa;
- Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze, mogącej również zawierać ślady krwi;
- Obniżona tolerancja wysiłku, w tym narastające trudności z wykonywaniem prostych czynności dnia codziennego, jak ubranie się, umycie, zaścielenie łóżka, przyniesienie zakupów etc.
Objawy te mogą mieć różne nasilenie i zaostrzenia, co w praktyce decyduje o ciężkości przebiegu choroby. Więcej o tym przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.
Gdzie szukać pomocy?
Jeśli masz uzasadnione podejrzenie POChP, to nie zwlekaj z wizytą u lekarza rodzinnego. Lekarz POZ zdecyduje, czy wskazane jest przeprowadzenie dodatkowych badań lub od razu skieruje Cię na konsultację do poradni pulmonologicznej.
Diagnostyka POChP jest stosunkowo czasochłonna, wymagając przeprowadzenia szeregu specjalistycznych badań, takich jak spirometria, pletyzmografia, RTG klatki piersiowej, echo serca, EKG, badanie gazometryczne, pulsoksymetria czy ergospirometria. Wynika to z faktu, iż konieczne jest różnicowanie POChP od innych, dających podobne objawy chorób.
Choć Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc nie można wyleczyć, to wczesne rozpoznanie i szybkie wdrożenie odpowiedniego leczenia daje szansę na kontrolowanie i łagodzenie nasilenia objawów choroby, a tym samym na uniknięcie inwalidztwa i przedwczesnej śmierci.